Πρωτόκολλο του Κιότο για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι και ελληνικός νόμος

Τη δεκαετία του 1980 έχοντας επαρκείς ενδείξεις για την αλλαγή του κλίματος, αρχίζουν διακυβερνητικές συνομιλίες για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν για να μην επιδεινωθεί το φαινόμενο.

Το 1992 οι κυβερνήσεις των κρατών μελών του ΟΗΕ υιοθέτησαν τη Σύμβαση-Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Αλλαγή του Κλίματος (UNFCCC). Μέχρι στιγμής η διεθνής αυτή συμφωνία έχει υπογραφεί από 189 χώρες - σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου. Στόχος της σύμβασης είναι:

"Η σταθεροποίηση των ατμοσφαιρικών συγκεντρώσεων αερίων θερμοκηπίου σε επίπεδα που θα αποτρέψουν επικίνδυνες ανθρωπογενείς παρεμβασεις στο κλιματικό σύστημα. Τα επίπεδα αυτά πρέπει να επιτευχθούν σε κατάλληλα χρονικά όρια, ούτως ώστε τα οικοσυστήματα να κατορθώσουν να προσαρμοστούν φυσιολογικά στην αλλαγή του κλίματος, να εξασφαλιστεί η επάρκεια της παραγωγής τροφίμων και να καταστεί δυνατή η συνέχιση της οικονομικής ανάπτυξης κατά τρόπο αειφόρο."

Το 1997, στην πόλη Κιότο της Ιαπωνίας, οι κυβερνήσεις προχώρησαν σε άλλο ένα σημαντικό βήμα: στο πρωτόκολλο του Κιότο. Η συνθήκη αυτή δεσμεύει τις εκβιομηχανισμένες χώρες που συμμετέχουν στο πρωτόκολλο να περιορίσουν ή να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στα σύνορά τους και να πετύχουν συγκεκριμένους στόχους μείωσης εκπομπών μέχρι το 2012. Το πρωτόκολλο αναφέρεται κυρίως στις εκβιομηχανισμένες χώρες, καθώς, πχ. στην ΕΕ αντιστοιχούν 11 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα ανά πολίτη ανά έτος, όταν στις αναπτυσσόμενες χώρες αντιστοιχεί μόνο 1 τόνος ετησίως.

Πάνω από 150 χώρες δεσμεύτηκαν να μειώσουν τις εκπομπές έξι αέριων ρύπων κατά 5,2% (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990) έως το 2012. Δύο χώρες, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία δεν έχουν υπογράψει το πρωτόκολλο του Κιότο, όταν στις ΗΠΑ αντιστοιχεί το 30% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως. Όμως πολλές πόλεις και Πολιτείες των ΗΠΑ, έχουν υιοθετήσει τις δεσμεύσεις του πρωτοκόλλου του Κιότο για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου στα σύνορά τους. Ο στόχος της ΕΕ είναι η μείωση κατά 8% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2012.

Στην Ελλάδα με τον Ν3017/2002 (ΦΕΚ 117Α/2002) «Κύρωση του Πρωτοκόλλου του Κιότο στη Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος» και την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου ΠΥΣ 5/03 (ΦΕΚ 58Α/2003) για το Εθνικό Πρόγραμμα μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν3017/2002, η Ελληνική Βουλή επισημοποίησε τη δέσμευση της χώρας για δράσεις αντιστρατευόμενες την τάση επιδείνωσης του φαινομένου του θερμοκηπίου ώστε να μειωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο οι αέριοι ρύποι που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Η Ελλάδα δεσμεύτηκε να αυξήσει τις εκπομπές κατά 25% μέχρι το 2012. Όμως μέχρι το 2005 οι εκπομπές αυξήθηκαν κατά 24,5% και μέχρι το 2012 προβλέπεται να αυξηθούν κατά 58%.

Το Πρωτόκολλο του Κιότο τέθηκε σε ισχύ (και στην Ελλάδα) στις 16 Φεβρουαρίου 2005.

Από την 1η Ιανουαρίου 2005 ξεκίνησε να λειτουργεί και το σύστημα εμπορίας εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ. Είναι ένα σύστημα το οποίο στόχο έχει να δημιουργήσει χρηματικό κίνητρο για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Μερικά από τα κείμενα στην σελίδα αυτή προέρχονται από την έκδοση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής "Αλλαγή του κλίματος - περί τίνος πρόκειται;" Έκδοση 2006